در کلمه نام آقا علي (ع) برطبق اقوال متعدد اثرات فراواني ذکر کرده اند بطوريکه آية اللّه محلاّتي نقل فرموده: نام آقا علي (ع) يکي از اسم اعظم خدا است و برزمين و آسمان اثرات خود را ظاهر مي سازد، اگر نام آقا علي (ع) را کسي بر آسمان بخواند و اراده کند از هم مي پاشد و اگر بر زمين بخواند مي گدازد، نقل مي کند روزي آقا علي (ع) مرد يهودي را مشاهده فرمود که روي آب راه مي رود و کلماتي را ايراد مي کند. حضرت فرمود: اي مرد چه مي خواني؟ گفت با اخلاص اسم اعظم الهي را مي خوانم و از روي اين رودخانه و شط رد مي شوم.

حضرت فرمودند: کدام نام را مي خواني؟ عرضکرد اسم وصي پيغمبر آخر الزمان (ص) را مي خوانم حضرت فرمود: اي مرد نام مرا مي خواني زيرا وصي خاتم النبين (ص) من هستم آن مرد يهودي همين که معرفت بر وجود مبارک امام پيدا نمود مسلمان و شيعه شد.

صاحب کتاب گوهر شب چراغ نقل کرد عده اي را ديدم با شمشير و نيزه نمايشي بر يکديگر حمله مي کنند ولي اثري از حربه ها بر بدن مضروبين نيست.

سؤال کردم: چگونه اين عمل را انجام مي دهيد و اثري در بدن شما نمي گذارد؟

گفتند در يک مجلس خلوت چهل هزار بار يا علي گفته ايم و بر اين حربه ها دميده ايم و از آزار و جريحه آنها اثري بربدن ما نمي گذارد (حتي در حال حاضر بعضي از دوستان گفته اند: ما در مجلسشان شرکت کرده ايم سيخها را از طرف راست صورت مي زدند و از طرف چپ صورت بيرون مي آوردند و هيچ طور نمي شدند، نه خوني مي آمد و نه زخمي پيدا مي شد).

علامه مجلسي مي فرمايد نام فرزندان خود را علي بگذاريد چون حضرت امام باقر (ع) فرمود: هرگاه شيطان مي شنود کسي يکي از اين دو نام مقدّس محمد و يا علي را صدا بزند چنان محزون و ناراحت مي شود مثل قلع که نزديک حرارت آتش مي رسد شيطان هم اين طور حالتي پيدا مي کند و از حضرت رسول خدا (ص) نقل شده؛ نام احمد يا علي يا ديگر ائمه اطهار (عليهم السلام) در هر خانه اي وجود داشته باشد فقر و بي نوائي به آن منزل روي نمي آورد.

به آقا امام سجاد (ع) گفتند چرا پدرت نام تمام پسران خود را علي گذارد.

حضرت فرمود چون پدرم نام علي را از ديگر اسماء بيشتر دوست داشتند.


به جز از علي نباشد بجهان گره گشائي
طلب مدد از او کن چو رسد غم و بلائي


چو بکار خويش ماني در رحمت علي زن
به جز او بزخم دلها ننهد کسي دوائي


بشناختم خدا را چو شناختم علي را
به خدا نبرده اي پي اگر از علي جدائي


نظري ز لطف و رحمت بمن شکسته دل کن
که تو يار دردمندي که تو يار بينوائي


ز ولاي او بزن دم، که رها شوي ز هر غم
سر کوي او مکان کن بنگر که در کجائي